Inzending

Dam tot Dam fietsclassic

Een reactie plaatsen

Als ik de gordijnen om zes uur ’s ochtends open doe zie ik mistflarden op het land. De
thermometer geeft zes graden aan. Met beenstukken en broek zal het misschien te
koud zijn. Ik eet mijn broodje en drink een kop koffie. Vroeg wakker om vandaag een
slordige 145 km te fietsen. Ben benieuwd.

Als de auto van Jan Latenstein over de noord-Hollandse wegen zoeft vraag ik me af of
we de starttijd zullen redden. Na aankomst in Amsterdam pakken we de fietsen en doen
juiste kleding aan. Half acht vertrekken we van De Studio (Bos en Lommerplantsoen),
een van de bouwprojecten van Deurwaarder. We rijden samen met Bertie Smit als
enige slagroomploeg cracks met de groep Deurwaarder mee. We zijn met twaalf man/
vrouw. Bertie heeft natuurlijk een dubbelrol. Dat blijkt wel bij aankomst. Ze draagt keurig
haar kleding van het bouwbedrijf. Gelukkig dragen wij wel ons slagroomkloffie. Een
derde gast is mijn overbuurman John Veenman. Met de hele groep racen we door
Amsterdam naar de Dam. Het tempo zit er goed in. Nog voordat we officieel vertrokken
zijn moet ik flink in de beugels. Om vijf minuten voor acht komen we aan op de Dam.
Op tijd ! Een gezellige drukte.

We worden om tien over acht weggeschoten. Eerst door de smalle straten van
Amsterdam. Dan over een vrijgehouden weg door de IJtunnel. Een bijzondere ervaring.
Voor je het weet ben je er door heen. Daarna brengt de route ons via west zaan richting
Alkmaar. Jan en ik voeren het tempo in de groep aan. Weinig wind dus dat lukt me nog
wel. Tempo ligt boven de 30 km/u. Na de eerste drukte in Amsterdam en net na de stad
fietsen we steeds meer richting de ruimte. De route brengt ons langs plekken die we
tijdens andere rondjes ook al zijn tegengekomen. Een losse spaak weerhoudt Jan er
niet van om het tempo strak en hoog te houden. Hij schroeft de spaak los, legt hem op
het stuur en fietst vrolijk verder. Via Alkmaar, Koedijk, Schoorldam (we kunnen bijna
thuis op de koffie..) buigen we af richting Hoorn. In Avenhorn een eerste en enige stop.
We hoeven dan nog maar een kleine 60 kilometer. Sommige van de groep nemen koffie
met appelgebak. Een ander deel kiest voor een soepie. Ik besluit een broodje kroket te
nemen. Dat levert de nodige opmerkingenop. “Als je het maar om twaalf uur op hebt”
roept Jan mij om tien voor twaalf toe. Als ik twee minuten voor twaalf alvast ga betalen
blijkt mijn kroket vergeten, hebben de anderen hun soep op en stappen we weer op de
fiets. Had ik maar voor de soep moeten gaan.We willen rond twee uur op de dam zijn.
Dat lijkt te gaan lukken, maar helaas heeft een van de groep echt pech. Een gebroken
spaak en een behoorlijk slag in het wiel. We laten hem achter, wetende dat hij gaat
bellen om opgehaald te worden.

Wij trappen vrolijk door richting Amsterdam en de reis gaat voorspoedig. Dat geldt niet
voor het laatste gedeelte dwars door Amsterdam. Dat houdt vreselijk op, zeker als je
van de Schellingwouderbrug, dwars door de stad naar de Dam moet. Gelukkig is het
ook nog koopzondag ! Dan is het niet zo druk in Amsterdam…!
Voor drie uur draaien we de Dam op en kunnen tevreden zijn over een mooie tocht. Met
een sterke kopman Jan die regelmatig omkeek en oplette of Bertie nog op haar vaste
derde stek zat. Met een gezellige groep die ook kwa fietsen gelijkwaardig was. Met
goed weer, hoewel de ochtend koud was. Al met al een aanrader voor de liefhebber.
Een mooie voorbereiding op de afsluiting van het seizoen van de Slagroomploeg,
namelijk het Rondje Texel.

Met dank aan de gastvrijheid van Bouwbedrijf Deurwaarder voor de mogelijkheid om
mee te rijden.

Rob

Uncategorized

Arie Tijm Wisseltrofee ploegentijdrit

Een reactie plaatsen

Reeds enkele jaren zijn wij als B-ploeg van onze club naarstig op zoek naar de ultieme samenstelling teneinde alle ploegen tijdens de Arie Tijm wisseltrofee ploegentijd de loef af te steken om deze definitief in onze prijzenkast te planten.
Na een geheime afspraak via E-mail hebben we ons afgelopen woensdag dan ook bij “Bolle” verzameld voor een speedtraining met pep-talk en een plan de campagne. Helaas is er toch wat uitgelekt want er waren opeens veel meer gegadigden, zodat er van pep-talk en tactiekbespreking niks terecht kwam.
Ja…hard fietsen, dat wel maar dat alleen zou ons geen overwinning bezorgen, zoals later ook wel zou blijken.
Afijn, zondagmorgen 07.00 uur via buienradar alles in kaart gebracht en we konden de conclusie trekken dat het weer ons goed gezind was want met onze leeftijden, gepaard met de ervaring van jaren noeste arbeid en ontberingen, kon het niet anders dan dat het slechte weer in ons voordeel zou zijn, dus stonden we vol goede moed om 13.15 uur startklaar bij de meet.
Als 4e ploeg werden we afgeschoten en we vlogen dan ook als een pijl uit de boog van start, op jacht naar de 3 voor ons gestarte ploegen.
Met duizelingwekkende, achteraf onverantwoorde, snelheid vlogen we over de Warmenhuizer straatstenen om tot onze ontzetting er achter te komen dat dit niet de goede tactiek was.
Tot overmaat van ramp moest Wiegert het bekopen met een rondje rust en later zelfs met opgave. Mistroostig en zwaar aangeslagen moest hij vol bittere smart, verbijtend de rest van de ploeg vanaf de kant, omringd door onze vrouwen, gadeslaan.
Uiteraard kon hierdoor geen bevredigend resultaat worden behaald en moesten we genoegen nemen met een toch zeer eervolle 5e plaats.
Inmiddels hebben we alles op de rit en zien we voor volgend jaar, de 52e ronde van Warmenhuizen vol vertrouwen tegemoet.

Mat v.d.Berg, Dirk Meijer, Cor Beemsterboer, Rob Heijmans, Wiegert Goesinne.

Inzending

Zeer geslaagd 35 jarig jubileum Slagroomploeg

Een reactie plaatsen

 

Beste fietsvrienden & vriendinnen,

We kunnen er nu toch eindelijk van uitgaan dat we het eens een keertje enorm hebben getroffen met ons 35 jarig  jubileum. Daar waar we gewend waren aan een zootje takkeweer, konden we ons nu verheugen op een stralend zonnetje met een lekker temperatuurtje.

In grote lijnen werd het feest vanaf 13.30 uur bij Bolle gestart met koffie en cake waarna een fiets – sterrit volgde met een afsluiting bij de “C-nine Studio” op de Huisweid en een heerlijke barbecue  verzorgd door Maarten Pronk.

De animo was geweldig en we konden ons verheugen op een opkomst van toch zo’n slordige 84 personen. Helaas waren er enkele afzeggingen, met name Carlo die momenteel in de lappenmand zit,  dat we je maar weer zo gauw mogelijk terug zullen zien bij ons in de kop van de B-ploeg Carlo. Ook Frans en Wilma, waren niet van de partij, zoals we inmiddels allemaal wel weten, ging het met de gezondheid van hun dochter Merel niet goed en dan heb je wel wat anders aan je hoofd. Namens ons allemaal:  van harte beterschap !!!

Voor de start van de fietssterrit had de organisatie het lumineuze idee om met lootjes de deelnemers te mixen zodat er 7 groepjes ontstonden van diverse pluimage en soms zelfs van een bedenkelijk allooi, wat op zijn beurt ook wel weer wat cachet aan het geheel gaf.

De sterrit mocht er wezen, de groepen waaierden o.l.v. de door de organisatie aangewezen sheriffs alle kanten op, die er wonder boven wonder ook nog in slaagden om ze weer netjes terug op het honk te krijgen.

Bij Rinus was nog een uitgebreide stop ingecalculeerd waarbij we onder het genot van een drankje en een portie kibbeling onze inwendige mens konden versterken. Lekker hoor Rinus… wat ons betreft ben je nog onverbiddelijk verbonden met Warmenhuizen en een inmiddels vaste waarde binnen de Slagroomploeg.

Met de vragen tijdens deze helse rit waren de discussies niet van de lucht en ook na 5 etmalen tijdens het schrijven dezes, rijzen nog  twijfels, (zeker m.b.t. de fantastische prijzen).  Bijvoorbeeld:

  • Hoeveel  huizen zijn  er gesloopt t.b.v. de rotonde ?…Welke van de 2 rotondes ?  Welke huizen stonden er op die rotonde en welke niet ? Stonden er misschien huizen die er maar half op stonden en tellen die dan half mee ?
  • Wat is het langste woord in de tunnel ?  Had Thijs de Nijs gelijk met het opmeten van de woorden in centimeters of moest je de letters tellen ?
  • Dan nog wat kritische opmerkingen:  Was het nou echt nodig om bij Maarten sr.  zout in de oude wonde te strooien met het fenomeen voorbij gereden te zijn door een krat bier ? Hoe zit het met diskwalificaties bij vals spel ? Een sticker geplakt over een antwoord voor vraag 16 door ene A.v.d.B.  te W.  en een bananenschil over het naamplaatje van de vis in Dirkshorn door ene G.S. te W. ???

 

Hoe zit het met de antwoorden…horen we daar nog wat over, komt er nog een evaluatie ?

Afijn ondanks alle bovenstaande onzekerheden wist de organisatie er toch een punt aan te draaien en loodste ons naar de studio.                                                                                                                         Hier werden we blij verrast met een clublied die we zelf als hoofdrolspelers allemaal met volle overtuiging hebben kunnen voorzien van een volumineus refrein en die werd gecompleteerd door onze wielervrouwen die er met hun lieflijke alt-en sopraan stemmetjes nog een extra dimensie aan wisten te geven.  Een fantastisch lied waar we trots op kunnen zijn met een prachtige tekst en ook geweldig ge-remixt want ik geef je het maar te doen om de snotlapsound van Splinter eruit te mixen! Dus het kan niet anders dan dat deze collectors item een ongelooflijke hit gaat worden.  Ik heb van horen zeggen dat het lied des avonds met maximale volume door het Bolletjescafe galmde.

Zoals gezegd… de verzorging was geweldig en verdiend deswege dan ook de hoogste waardering, complimenten dames, heren !!!  Noot: Had Kees Boekel aandelen in de omzet ?

Afijn naarmate de dag vorderde en het eten en drinken zich ophoopte in de wel zeer beproefde lijven, naderde het uur van afscheid welke zich, rond de klok van elven, volgens plan aandiende. Uiteindelijk kunnen we terugkijken op een fantastisch 35 jarig jubileum die absoluut voor herhaling vatbaar is, waarom nog 5 jaar wachten  ?

M.v.d.Berg,  J.Goudsblom,  D.Meijer.

Inzending

Weer of geen weer, zondag rijden we met zijn allen de Dijkentocht !!!

Een reactie plaatsen

Zo aan de vooravond van de Dijkentocht kan m.i. toch wel worden geconstateerd dat het voorjaar ronduit pet is. Normaal gesproken was je na ruim een maand na de start van ’t seizoen wel weer aardig op conditie, stond je briesend van energie klaar om Jan en Alleman een poepie te laten ruiken. Nou niks van dat, vanaf ’t begin is het bokkoud en zeiknat met een asgrauwe lucht waar je depri van wordt.

Al met al waag ik het om te constateren dat deswege de algehele motivatie, (enkele uitzonderingen daargelaten), hier en daar nogal te wensen overlaat !!! Een voorbeeld: woensdagavond 2 mei j.l. 19.00 uur, sta ik vol goede moed klaar om eindelijk weer eens het midweekse trainingsrondje op te pakken….met je vrienden, Komt er niemand ! Helemaal alleen stond ik er voor, eindelijk redelijk knap weer krijg je zoiets, nou jaaah zeg !

Afijn, zondag leek de opkomst mee te vallen, al kon ik er helaas door opa / oma perikelen niet bij zijn, maar toch…het geeft de burger weer moed en inderdaad deze woensdag stonden we zowaar met z’n vieren bij Bolle, Nico Schreiner, Nico Berkhout, Bertie Smit en mijn persoontje, niet dat dit direct iets is om over naar huis te schrijven maar goed je moet ergens beginnen hé ? Cor kwam ons uitzwaaien, hij had zich ‘s middags al helemaal lam getrapt, (zegt ie).

Goed, we peddelden met ’t zonnetje (en een flink windje) in ons gezicht vroljjk richting Koedijk en… Primeurtje…! Eindelijk hebben we de fietsbrug over ’t kanaal en de tunnel onder de Helderse weg kunnen testen c.q. keuren en uitproberen. Leuke ervaring hoor…maar of dit fenomeen financieel enigszins in verhouding staat tot de tijdwinst om eerder, leuker of anderzijds in Bergen te komen is nog maar de vraag. Voor de werkgelegenheid was het natuurlijk wel weer een opsteker.

Vanaf Bergen bij Alkmaar vond Nico Senior zijn Waterloo, dacht hij eerst dat z’n zadel niet goed stond, bleek de slechte staat van het parcours aldaar een te zware belasting te zijn voor zijn (gescheurde) pees in z’n schouder, die weer te zwaar was belast met dat onwijze skiën van hem (zo’n 3-4 keer per seizoen). Hoe gaan we dat oplossen Nico ?

Met z’n drieën verder en verdomd, komen we Willem Half tegen ergens achter in Heiloo, zo zie je maar, stap op die fiets en je ziet nog erges iemand, een prettige verrassing gezien de opmerkingen in de eerste alinea,s. Al met al hebben we met een lekker tempootje een lekker rondje gereden en zoals eerder al eens gememoreerd: de thuisblijvers hadden weer eens ongelijk. Dus IJs en weder dienende ga ik er dan ook van uit dat we elkaar ALLEMAAL a.s. zondag ontmoeten om de Omringdijk te trotseren, groeten, Mat v.d.Berg

Inzending, Redactie

Veiling uniek wielershirt en ketting (onderdeel Huisweid Festival)

Een reactie plaatsen

Beste allemaal,

Op eerste pinksterdag vindt het Huisweid Festival weer plaats in Warmenhuizen. Dit jaar wordt geld ingezameld voor twee goede doelen:

Op verzoek van de organisatie wil ik jullie wijzen op een interessante veiling voor de fietsliefhebbers. Er wordt een gesigneerd shirt van de Vacansoleil-DCM ploeg en een KMC ketting geveild. Het betreft een KMC X10SL zwartgoud limited edition. Het shirt is een echt collectoritem en de ketting is de lichtste 10 speed ketting waarmee VacansOleil-DCM team mee rijdt. De gouden kleur is een titanium Nitride coating. De veiling loopt tot vrijdag 25 mei 20:00 uur.
Ik hoop dat jullie gaan bieden op de veiling, dit kan via de volgende link: http://t.co/5sxXNmWE
Of door een mail te sturen naar: info@vriendenvooreenander.nl
Daarnaast hopen we natuurlijk dat jullie 1e pinksterdag naar het festival komen!
Inzending

Mat v/d Berg Classic 2012

Een reactie plaatsen

 

Dit jaar was het een twijfelachtige dag om de classic te rijden, gezien de weersomstandigheden die zich godsonmogelijk liet voorspellen. De “buienradar”, voorspelde na een twijfelachtig begin toch een droge dag, keek je 2 uur vooruit zag je spontaan bij Hoorn kleine donkere wolkjes ontstaan die niet veel goeds voorspelde, afijn het kwam hierop neer:  “T ken vrieze en ’t ken dooie”!!!

Met bovenstaande wetenschap was de toon gezet en de opkomst was daarnaar…!  13 noeste leden wilden de elementen trotseren om het vaandel des Slagroomploeg hoog te houden en klokslag half tien onder de dreigende wolken werd het lot getart …ja, ja, 2011 was een heel ander verhaal !!!                                               Met weliswaar een sterk rennersveld bestaande uit figuren van de clans: Giling,Latenstein, DeNijs, Berkhout en Suiker en nog enkele jonge honden, waarvan de naam mij even is ontschoten, kan je wel begrijpen dat de moed ons… (de kelder van de B-ploeg) aardig in de schoenen zonk.​

Maar…eerlijk is eerlijk geen kwaad woord, er werd geweldig om ons gedacht en het tempo op strak 29-30 km was goed te doen. Dat nieuwe fietsenbanden geen garantie is voor de toekomst onder-vond Gerard Suiker met een lekke nieuwe band langs de A-7.                                                          

Hier raakten we ook de 2 jongste talenten van de groep kwijt omdat deze reeds lang van huis weg waren en weer graag in de armen van mama wilden worden gesloten, zo is mij verteld.

 Onder Hoorn door, richting Berkhout ging het mis en werd Cor Beemsterboer node gemist met gevolg dat de oorspronkelijke route nogal wat geweld werd aangedaan.                                                                                                                                                         Gelukkig loodste Co Giling ons via via met gevaar voor eigen leven, door een Turk met een  moslima achterop een scooter te ontwijken, weer keurig op de route terug.  

Met af en toe, “tandje terug”, kwamen we zonder al te veel problemen aan bij de Karperput voor de koffie met een verassend lekkere appeltaartje, al moest de serveerster wel eerst worden doordrongen van de tekst op onze shirts om er slagroom op te krijgen.                                                                                                      ​                      

Weer op weg, moesten de regenjacks aan want het begon toch te regenen maar even later was het al weer droog en reden we weer in ’t zonnetje.  Al met al werd je natter van de opspattende nattig-heid op de weg dan van de regen…en eigenlijk stelde dat ook niks voor.                                                                  

Na het pontje bij Broek in Waterland met (weer) een omweggetje door  “’t Twiske”, richting Spijkerboor ging bij Wiegert het licht uit.  Met enige overredingskracht kon deze worden overtuigd van de noodzaak Driehuizen aan te doen teneinde weer op krachten te komen.              ​​    

Hier scheidde voor ons de wegen met Thijs en Co die een feestje in ’t verschiet hadden en Jan Latenstein met Frank Kaandorp die weet ik veel…….zij reden door !

Buiten regende het flink terwijl wij binnen met z’n zevenen geweldig genoten van de soep, broodje kaas, colaatje en zo, om het ware genot te ervaren van een dagje uit met je “vrienden”  zoals het hoort !!!                                                                                                                                                                 Fris en monter dus op weg om de laatste maar niet de minste etappe af te ronden, met Nico Berkhout en Gerard Suiker op kop werden de laatste taaie kilometers in straf tempo afgewerkt,  al weken we wel weer van de route af teneinde Maarten niet te lang te laten wachten met de stokbroodjes met kruidenboter e.d.                                                                          Met zo’n 146 km op de teller zaten we om 16.15 uur nog gezellig en voldaan bij Maarten aan en konden maar met moeite om ca. 22.30 uur afscheid nemen na een onderonsje met onze oud- voorzitter Dirk die met Joke toch nog even poolshoogte kwam nemen om te te zien of we allemaal wel weer veilig thuis zouden komen.  Wat is nou de moraal van het verhaal ?  Dat zal ik je vertellen: De thuisblijvers hadden ongelijk !!!

Inzending

Domstadtoer 2012

Een reactie plaatsen

Zo vlak voor onze 1e honderdvijftig km tellende classic, waren we toch nog lang niet op piekniveau en ondergetekende waagde er een paar telefoontjes aan om te kijken of er animo was voor een extra trainingsstage in het midden des lands.

De vedetten hadden zich verscholen in de Limburgse heuvelen om te trainen teneinde hun faam te kunnen consolideren tijdens de ongetwijfeld komende krachtproeven van de komende voorjaarsklassiekers, dus….!!!

Was het zaak voor ons hier wat tegenover te stellen teneinde fris en fruitig aan de start te kunnen verschijnen en…..daar ook te eindigen.

Wat scherts mijn verbazing..? de animo was dermate groot dat er op zaterdagmorgen 7.30 uur 7 man en 1 vrouw voor de deur stonden, een ontroerend moment, zo te kunnen constateren dat het hart bij ons allen op de juiste plek zit.

Achteraf had ik wel meer gegadigden kunnen bellen maar ja…van achter kijk je een koe in z’n kont hé !  Mea culpa, mea culpa, volgende keer beter. Dus op naar Utrecht om de “Domstadtoer”, (voorheen de Hobbeltjestoer), van 110 km te rijden.

 

Een prachtige tocht, hardstikke vlak, prachtig weer, praktisch geen wind, wel een beetje fris maar goed te doen. We gingen dan weer eens rechtsaf, dan weer linksaf maar ook heel veel rechtdoor.

Nou dat was het wel zo’n beetje.

Gelukkig was daar ook Kees Jansen om aan zijn kant van ’t verhaal een mooie draai te geven waar onze Wiegert weer dankbaar diverse motie’s van wantrouwen tegen indiende met gevolg dat alle anderen te tocht in stilzwijgen konden voltooien.

Al met al waren we het er wel over eens dat deze tocht, standaard, heel goed in onze kalender zou passen als aanloop naar 21 april.

 

De motivatie, wegens bovenstaande, was dermate gestimuleerd, dat de animo om zondag weer te fietsen was gegroeid tot buitenproportionele waarden en we verwachtte dan ook een enthousiaste opkomst…Maar dat was een wat voorbarige conclusie zo bleek, Wiegert, waar was je, teveel bla, bla hé ?  Komende woensdag en zaterdag ben je d’r wel hoor !

Een straffe tegenwind via de Ruigeweg tot van Ewijcksluis leverden verschillende kopmannen op in de 8 mansformatie die er net zo makkelijk af moesten. De koffie en Yoghurttaart c.q. appelgebak met slagroom geserveerd door de pikant geklede in de overgang verkerende jonge dame, maakte alles weer snel goed.

Met een stevige tred terug naar huis voor ’t windje was een verademing zodat we toch nog voldaan en met zweet op de rug op ’t honk terugkeerden, al was het maar zo’n 60 km.

Mats van den Berg

Inzending

Openingsrit seizoen 2012

4 reacties

 

 

 

 

 

De opening van het nieuwe seizoen mocht er zijn hoor… klokslag 10.00 uur stond me daar toch een horde schrapende in ’t zwart-wit-rode tenue enthousiastelingen bij Bolle, klaar om een vlammende “acte de presance” te geven, het was groots !!!

De fietsen glommen je tegemoet, de gezichten onder de helmen, achter de brillen stonden strak van de zenuwen en je voelde de spanning stijgen naarmate het tijdstip van vertrek naderde.

Welgeteld zo’n 19 A-leden mochten een voorsprongetje hebben om zo dus toch nog enigszins op ‘n gelijk tijdstip met de 15 B-leden van koffie en gebak te kunnen genieten in “De Krokodil”. Na met bewonderende blikken van argeloze Warmenhuizers nagestaard te zijn werd op zo’n 250 meter van des Warmenhuizens grenspost de 1e lekke band van het seizoen geproduceerd, zoals gebruikelijk hadden de A-leden hier geen boodschap aan en peddelden vrolijk verder. Dat dit een voorbode zou zijn van een memorabele seizoensopening moge duidelijk zijn.

Dirk hebben we de hele weg niet gehoord, deze zat gelukzalig rechtop op zijn nieuwe aangepaste Colnago de hele troep uit te lachen, wat we straks ook van Gerard kunnen verwachten als zijn nieuwe fiets er is…ja, ja het wordt een roerig jaar 2012.

Na de koffie dus op weg, huiswaards zou je zeggen, niks hoor lekke band bij Wiegert. Stonden we weer te blauwbekken en enkele kilometers verder kon hij weer aan de gang…had ie vergeten om een hele lading puin uit z’n buitenband te halen, ja hoe zit ’t nou Wiegert ?

Afijn voort ging het peloton met het windje in de rug nietsvermoedend een afslag missend om vervolgens een wondermooie route te ontdekken, geluk bij ongelukje za’k maar zeggen. De 2 Nico´s op kop waren nog een beetje in de ban van het tourschaatsen en waren vergeten dat je al lang niet meer over  het ijs kon oversteken naar ´t Woud, dus met een omweggetje toch maar weer terug naar Uitgeest dichtbij, waar we eerder zo´n beetje van start gingen na de koffie.

Het werd voor de B-leden een latertje maar voor zo’n eerste keer had moeder de vrouw hier (nog) niet zo’n moeite  mee en sloot bij navraag de meesten met liefde, gelukzalig in haar armen.

Hoe het met de A-ploeg is vergaan is mij tot op heden nog niet bekend maar bij aankomst in “De Krokodil”, hebben we alleen maar lachende gezichten ontwaard, dus gaan we er maar van uit dat het ook hier wel goed zat.

Mat v/d Berg

Alles over Fietsclub'77