Over de dag kon geen misverstand bestaan. De juiste datum van het rondje Markermeer was tijdig doorgegeven aan de liefhebbers. Geen Hemelvaartsdag zoals op de jaarkalender stond, maar tweede pinksterdag. De vooruitzichten waren gunstig en om acht uur stond een aardig groepje van 8 man en 1 vrouw klaar. Het wachten was alleen nog op Thijs, onze gids, en Jos. Jos had tijdens het Huisweid festival verzekerd dat hij zou komen. Nadat Thijs was gearriveerd en we net de hoop op wilde geven (jongens, we wachten tot vijf over acht!) kwam Jos de hoek omzeilen. Zo konden we met een peloton van 11 wielrenners van start. De B ploeg was goed vertegenwoordigd door Thijs, Rodi, Jeroen en Rob. Verder reden Jan Latenstein, Co Giling, Rob Boerdijk, Richard van Donselaar, Gerard Kamper en Dirk Groen (gastrijder via Gerard) mee.
Tijdens de eerste kilometers werden herinneringen opgehaald aan de tocht van vorig jaar (waar Jos nog een nieuwe fiets aan had overgehouden) en gesteggeld over twee extra kilometers richting Enkhuizen. De rit voorliep voorspoedig dankzij het kopwerk van Jan en Richard en later de andere sterke mannen uit de groep. De wind stond voor de dijk gunstig en voor we het wisten reden we Lelystad binnen, op weg naar en langs Almere. Nadat we een slordige 120 km weggetrapt hadden met een gemiddelde van boven de 31 km/u. kwamen we aan in Muiden. Lunchtijd. Volgens Jan waren we zeker twee uur eerder dan vorig jaar. Dankzij een vlotte bediening bij Ome Ko deden we ons te goed aan uitsmijters, tosti’s, broodjes kroket (toch beter voor tussen de middag dan als vervanger van een appelpuntje!) en een lekker koppie soep. Een colaatje later konden we er tegen aan en stapten op de fiets. Nog ruim zestig kilometer dan waren we thuis. Vanuit Muiden was het even zoeken naar de juiste afslag richting IJburg. Die hadden we gemist dus stonden we ineens voor een hek en de weg. Nadat we door Thijs de juiste richting op werden geloodst reden we in een vlot tempo via Waterland naar Purmerend. In het peloton werd het stiller en stiller. Even voor Schermerhorn, langs de Noordervaart, staken we op aanraden van Jan over en reden aan de linkerkant van de vaart. Met de wind pal op kop zouden we volgens hem meer beschutting hebben van de bomen. Richard en Rob Boerdijk zetten zich op kop, schroefde het tempo op en in een streep reden we de laatste kilometers naar Alkmaar. Alleen het geluid van de bandjes op het asfalt en het achterwiel van Richard voor me. Na een slinger rond Alkmaar en door Sint Pancras, waar we afscheid namen van Dirk, reden we even over drie uur het dorp weer binnen. En konden we terugkijken op een mooi tochtje IJsselmeer.

Rob Heijmans